Καλώς ήρθατε Welcome

Στο blog μας: At your blog :
Feltandartlovers.blogspot.com

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ...!!!!!!


.
...................irida..................

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

................ Ευχή...............
σας κάνω...απο την καρδιά....
για τον καινούργιο...χρόνο....
πάμπλουτοι...νάστε...στη χαρά...
και πάμφτωχοι...στον πόνο...!!!
Χρόνου...καινούργιου...την αυγή...
κοίτα...που ξεπροβάλλει...
τσ'αχτίνες ...του ήλιου....στόλισε...
μ΄΄ονειρα που έχεις...κάνει....!!!
Νάτανε ...κήπος...η ζωή....
χαρές...να την φυτέψω...

το νέο χρόνο σε γνωστούς....
και φίλους...να τσι...πέψω...!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...απο καρδιάς...
για τον καινούργιο ΕΤΟΣ....
ΧΑΡΑ....ΥΓΕΙΑ....ΠΡΟΚΟΠΗ...
να έχετε και...φέτος...!!!




...........Irida............





Πηγή....Κρητικές Μαντινάδες.




Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Oι Δημιουργιες για τα Χριστουγεννα.Τhe creations for Christmas

Θαυμάστε τα ! Αdmire them !






Δεν μπορούσα να κάτσω χωρίς να κατασκευασω κατι για τα Χριστούγεννα και το αποτελεσματα τις :
I couldn't sit without doing some Christmas decorations and thats the result from that work :


1)   Kαρδια απο felt για στολισμα του δεντρου
Felted heart for decoration for the Christmas tree




2 ) Καρδια απο felt
Felted heart





3 ) Aστερι απο felt για το δεντρο
Felted star for the Christmas tree



Οι επομενες δημιουργιες ειναι μπαλες στολιδια για το δεντρο η για πιατελες.
The next  creations are Christmas balls for the C. tree and on the C.plates


4) Μπαλα απο φελιζολ 12cm διαμετρος
Christmas ball 12 cm




5) Μπαλα απο φελιζολ 12cm
Christmas ball 12 cm








6) Mπαλα απο φελιζολ για πιατελα 10cm.
Christmas ball for on the plate



Μολις τις κρεμασα στο δεντρο ειχα παραγγελιες.
Hardly when I hang them on the C.tree, I had already orders.


Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΤΣΑΡΟΥΧΗ
«Πώς σιωπηλά που πέφτουν κάτω


Και θα πέσουν επάνω στο έδαφος

Για να ορίσει ένα χαλί, πλούσια και σπάνια,

Κάτω από τα δέντρα χωρίς μια προσοχή,

Περιεχόμενο για ύπνο, εργασία τους καλά κάνει,

Χρώματα λαμπρό μέσα στον ήλιο.

Σε άλλες περιπτώσεις, οι άγρια πετούν

Μέχρι να φθάσουν σχεδόν τον ουρανό.

Συστροφή, στροφή στον αέρα

Μέχρι όλα τα δέντρα στέκονται άκαμπτη και γυμνά.

Εξαντληθεί, πτώση στη γη κάτω

Να περιμένουμε, όπως τα παιδιά, για το χιόνι ».



- Elsie Ν. Brady, φύλλα





"Νοέμβριος έρχεται

Και τον Νοέμβριο του πηγαίνει,

Με την τελευταία κόκκινα μούρα

Και το πρώτο λευκό χιόνια.



Με τη νύχτα έρχεται νωρίς,

Και αυγή έρχεται αργά,

Και πάγου στον ωκεανό

Και παγετό από την πύλη.



Οι φωτιές καίνε

Και οι βραστήρες τραγουδούν,

Και νεροχύτες γη για να ξεκουραστούν

Μέχρι την επόμενη άνοιξη. "



- Elizabeth Coatsworth

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

28Οκτωβρίου1940


...................................................ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ..................................
...........................ΣΤΗΝ........ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΑ.... ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ.............!!!
................................................ήταν............εκεί..........!.
.Τραγούδι....ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ.....
.......ΓΥΝΑΙΚΕΣ ...ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ.........

Γυναίκες Ηπειρώτισσες
μέσα στο χιόνι πάνε
κι οβίδες κουβαλάνε
θεέ μου τί τις πότισες
και δεν αγκομαχάνε
Γυναίκες Ηπειρώτισσες
ξαφνίασματα της φύσης
εχθρέ γιατί δεν ρώτησες
ποιόν πας να κατακτήσεις
Γιαννιώτισσες Σουλιώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δεν ρώτησες
ποιόν πας να κατακτήσεις

Γυναίκες απ τα σύνορα
κόρες γριές κυράδες
φωτιά μες τους βοριάδες
εσείς θα είσται σίγουρα
της λευτεριάς μανάδες

Γυναίκες Ηπειρώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατι δεν ρώτησες
ποιόν πας να κατακτήσεις
Γιανιώτισσες Σουλιώτισσες
ξαφνιάσματα της φύσης
εχθρέ γιατί δεν ρώτησες
ποιόν πας να κατακτήσεις




Ψυχολογική παρενόχληση στην εργασία.


Αυτή η συμπεριφορά σχετίζεται με μιά πληθώρα παραγόντων συμπεριλαμβανομένων διακρίσεων βασισμένων στό φύλο,τη θρησκεία, την εθνικότητα, την ηλικία, την αναπηρία,το υπόβαθρο,το σεξουαλικό προσανατολισμό,και άλλες διαφορετικότητες αλλά και σε κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες...
Συμβαίνει σε κάθε εργασιακό χώρο στον κόσμο,
αλλά είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται με τα ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία της περιοχής...
Για το λόγο αυτό ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται και η ευαισθησία σ αυτό μπορεί να ποικίλλει σε διάφορες χώρες.....
ΕΝΑΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ...............
Εκφοβισμός στον εργασιακό χώρο είναι η επαναλαμβανόμενη παράλογη συμπεριφορά που κατευθύνεται σε ένα εργαζόμενο ή ομάδα εργαζομένων,και θέτει σε κίκδυνο την υγεία και την ασφάλεια του....
...... Ένας άλλος ορισμός (Γαλλικού νόμου...२००२).....
Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ψυχολογικής παρενοχλησης που έχουν ώς αντικείμενο ή αποτέλεσμα την υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών, ικανή να πλήξει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια να επηρεάσει την σωματική ή ψυχική υγεία η να βλάψει το επαγγελματικό μέλλον ενός ατόμου....
Πηγη... ε-θεραπυ...

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2010

Εργασιακή παρενόχληση ..η...φυσιολογική σύγκρουση???

Ενας συγκεκριμένος βαθμός ανταγωνισμού αποτελεί φυσιολογικό και χρήσιμο συστατικό
της καθημερινότητας στην εργασία....
Η εργασιακή παρενόχληση διαφέρει απ τις φυσιολογικές συγκρούσεις για δύο βασικούς λόγους...
α) Χαρακτιρίζεται απο μη δεοντολογικές (ανήθικες)συμπεριφορές
β)είναι αντιπαραγωγική για όλους...
Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορεί κανείς να ξεχωρίζει την εργασιακή παρενόχληση
απο τη φυσιολογική σύγκρουση...
Φυσιολογικά ,τα άτομα εισέρχονται στο εργασιακό περιβάλλον με συγκεκριμένες προσδοκίες(μισθό,ανάπτυξη δεξιοτήτων,εργασιακή εξέλιξη),αναπτύσουν διάφορες εργασιακές δεξιότητες και μοιράζονται εμπειρίες που σχετίζονται με τους στόχους της εταιρίας
Ο ανταγωνισμός είναι βασικός στο να επιτευχθούν στόχοι,ακόμα και αν μπορεί να περιλαμβάνει συγκρούσεις και καυγάδες που μπορεί να είναι και βίαιοι αλλά βασίζονται σε επαγγελματικά θέματα και εστιάζουν στο περιεχόμενο αυτών και οχι σε προσωπικές αξίες...
Σε περίπτωση εργασιακής παρενόχλησης το κλίμα γίνεται ομιχλώδες,η επικοινωνία διφορούμενη και η αλληλεπίδραση εχθρική ....
.........................ΥΓΙΕΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ......................
  • Ξεκάθαροι ρόλοι και αρμοδιότητες...
  • Συνεργατικές σχέσεις......
  • Κοινοί στόχοι.....
  • Ξεκάθαρες διαπροσωπικές σχέσεις...
  • Υγιής εταιρία.....
  • Περιστασιακές προστριβές και αντιπαραθέσεις.....
  • Ανοιχτές και ειλικρινείς στρατηγικές...
  • Ανοιχτές συγκρούσεις και διάλογος...
  • Ευθεία επικοινωνία...

......................ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΠΑΡΕΝΌΧΛΗΣΗ..........

  • Αμφισημία ρόλων....
  • Μη συνεργατικές συμπεριφορές..μποικοτάρισμα.......
  • Έλλειψη προνοητικότητας........
  • Αμφίσημες διαπροσωπικές σχέσεις........
  • Εταιρικά ελαττώματα ...
  • Ατέρμονες και συστηματικές μη δεοντολογικές πράξεις...
  • Ύποπτες,αμφισβητήσιμες στρατηγικές
  • Συγκαλυμμένες συμπεριφορές και άρνηση της σύγκρουσης...
  • Πλάγια με προφάσεις επικοινωνία...

Σε περιπτώσεις του ΥΓΙΟΥΣ ανταγωνισμού η σύγκρουση μπορεί να επιλυθεί....

πράγμα,απίθανο...στην περίπτωση της ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗΣ...

Οι επιπτώσεις στην Υγεία και στην ποιότητα ζωής..



Η εργασιακή παρενόχληση εχει τη δυνατότητα να προκαλέσει ...η να συμβάλλει
σε πολλές, ψυχοπαθολογικές,ψυχοσωματικές διαταραχές της συμπεριφοράς...
Μολαταύτα, είναι άγνωστο πόσα άτομα... που έχουν υποστεί ,εργασιακή παρενόχληση,αναναπτύσσουν προβλήματα υγείας.......
Αυτό πιθανότατα εξαρτάται απο τη διάρκεια και την ένταση του στρές,ενώ
και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του θύματος μπορεί να παίξουν ένα προστατευτικό ΄ρόλο ή αντίθετα να εντείνουν τα συμτ'ωματα....
Πρός το παρόν στις βιομηχανικές χώρες οι εργαζόμενοι καταφεύγουν σε ειδικευμένα κέντρα για παροχή βοήθειας,αλλα συνολικά η συνειδητοποίηση του φαινομένου είναι ακόμη πολύ περιορισσμένη...
Οι επιπτώσεις στην υγεία συμπεριλαμβάνουν μια σειρά απο συμπτώματα πολλά απ τα οποία καταγράφονται παρακάτω........
................ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ
Εκδηλώσεις άγχους...
Απάθεια...
Αποφυγή αντιδράσεων...
Προβλήματα συγκέτρωσης...
Καταθλιπτική διάθεση...
Φοβικές αντιδράσεις...
Αναβίωση του γεγονότος...
Υπερδιέγερση...
Ανασφάλεια...
Αυπνία...
Εμμονές...
Ευερεθιστικότητα...
Ελλειψη πρωτοβουλιών...
Μελαγχολία...
Επαναλαμβανόμενοι εφιάλτες...
Αλλαγές στη διάθεση....
................ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΑ
Αρτηριακή πίεση...
Άσθμα...
Καρδιακή αρρυθμία...
Στεφανιαία νόσος...
Δεματίτιδα...
Τριχόπτωση...
Πονοκέφαλοι...
Μυικοί πόνοι...
Έλλειψη ισοροπίας...
Ημικρανίες...
Στομαχικοί πόνοι...
Ελκος...
Ταχυκαρδία...
..............ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΑ
Αυτο/έτερο επιθετικές αντιδράσεις...
Διαταραχές διατροφής...
Αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ...
Αύξηση καπνίσματος...
Σεξουαλικές δυσλειτουργίες...
Κοινωνική απομόνωση...

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Τι μπορεί να κάνει κάποιος όταν τον παρενοχούν σεξουαλικά???


Μπορει να ανησυχείτε οτι αν διαμαρτυρήθειτε,οτι σας ενοχλουν σεξουαλικά στο γραφείο
δεν θα σας πάρουν στα σοβαρά... η να μην ξέρετε που να παραπονεθείτε,
όπως και αν αισθάνεστε,....πρέπει να θυμάστε οτι η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα είδος διάκρισης και έχετε νόμιμο δικαίωμα να μην την ανεχτείτε στο χώρο εργασίας η σπουδών σας....
Πρέπει να πείτε στο άτομο που σας παρενοχλεί,ότι ΔΕΝ σας αρέσει η συμπεριφορά του και ότι επιθυμείτε να σταματήσει....
Μιλήστε σε κάποιον συνάδελφο που εμπιστεύεστε.....
η απευθυνθείτε σε κάποια οργάνωση...
Εναλλακτικά ,γράψτε ένα γράμμα στο ΄΄ατομο που σας παρενοχλεί λέγοντάς του οτι η συμπεριφορά του σας στεναχωρεί και ζητώντας του να σταματήσει......
... Κρατήστε ενα Αντίγραφο του γράμματός σας ....
Κρατήστε ημερολόγιο της συμπεριφοράς σεξουαλικής παρενόχλησης...
συμπεριλάβετε την ημερομηνία,την ώρα και τον τόπο του συμβάντος,
καθώς και τα ονόματα άλλων ατόμων που ήταν παρόντα...
Αυτό θα σας βοηθησει να θυμηθείτε τις λεπτομέρειες....
όταν αποφασίσετε να μιλήσετε,η να κινείσετε Νομικές διαδικασίες....
......Αποενοχοποιήστε τον εαυτό σας!!!!......
Δεν εχει σημασία ο τρόπος με τον οποίον ντύνεστε η φέρεστε.....
......ΤΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ......βρίσκεται στο άτομο....
που δεν μπορεί να ελέγξει την συμπεριφορά του
και σας παρενοχλεί σεξουαλικά........
.............................................................................
Πολλά άτομα έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης,στον εργασιακό τους χώρο η στο ευρύτερο κοινωνικό τους περιβάλλον, αλλά λίγα ειναι αυτά που έχουν προβεί σε καταγγελία...
Ο Φόβος του στιγματισμού του θύματος ,της Απόλυσης η η Ανεπαρκεια στοιχείων για την Απόδειξη της Αλήθειας κρατούν τα στόματα κλειστά....
Η Σιωπή ομως ΔΕΝ αποτελεί ΛΥΣΗ ...Αντιθέτως ,διαιωνίζει το πρόβλημα και ενδυναμώνει τους θύτες...
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ??
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές του τι ακριβώς αποτελεί σεξουαλική παρενόχληση,
με συμπεριφορές που περιλαμβάνουν,
απο σεξουαλικά υπονοούμενα...μέχρι την σεξουαλική επίθεση...
Η σεξουαλική παρενόχληση μπορεί να είναι ΛΕΚΤΙΚΗ....
(χυδαία γλώσσα ,ερωτήσεις και σχόλια σχετικά με την σεξουαλική ζωή ενός ατόμου,πειράγματα επειδή κάποιος ειναι ελκυστικός η επειδή δεν είναι ελκυστικός)...
Μπορεί να είναι ΦΥΣΙΚΗ...
(τρίψιμο σώμα με σώμα,ακατάλληλα αγγίγματα,σεξουαλική επίθεση)...
ΟΠΤΙΚΗ...
(πορνογραφικό υλικό)
η μπορει να αποτελείται απο λάγνες χειρονομίες και βλέμματα...
Σύμφωνα με τον αμερικανικό ορισμό της έννοιας,η σεξουαλική παρενόχληση ειναι η σεξουαλική προσοχή που δίνει ένα άτομο το οποίο ξέρει
-η λογικά πρέπει να ξέρει-
οτι δεν είναι επιθυμητή απο τον αποδέκτη της...
Επίσεις,σεξουαλική παρενόχληση εμπίπτει η συγκαλυμμένη...
η ξεκάθαρη απειλή για τιμωρία
-για συμόρφωση με αίτημα σεξουαλικής φύσης-...
Σεξουαλική παρενόχληση είναι και η η σεξουαλική σχέση που αποτελεί κατάχρηση εξουσίας σε μια σχέση εμπιστοσύνης,όπως επίσης και οι παρατηρήσεις
η η συμπεριφορά σεξουαλικής φύσης που δημιουργεί ένα αρνητικό ψυχολογικό και συναισθηματικό κλίμα στην εργασία η τις σπουδές....
Πηγη....
Δρ...Λίζα Βόρβγολη ψυχίατρος...

Φλέρτ .. Η ..Σεξουαλική παρενόχληση?

Πώς ξέρουμε αν κάποιος μας φλερτάρει ή μας παρενοχλεί σεξουαλικά?
Η Σεξουαλική παρενόχληση κάνει το άτομο που τη δέχεται να αισθάνεται...
...Ασχημα...
...Αδύναμο...
...Μειωμένο...
...Ασχημο....
...Ότι δεν εχει τον έλεγχο της καταστασης...
Το φλέρτ κάνει το άτομο που το δέχεται να αισθάνεται......
...Όμορφα...
...Χαρά...
...Κολακευμένο...
...Επιθυμητό...
...Ότι έχει τον έλεγχο της κατάστασης...

Η Σεξουαλική παρενόχληση οδηγεί σε...
...Μειωμένη αυτοεκτίμηση...
Το φλέρτ οδηγεί σε...
...Αυξημένη αυτοεκτίμηση...
Τη σεξουαλική παρενόχληση την αισθάνεται το άτομο ώς...
...Μονόπλευρη...
...Μειωτική...
...Εξευτελιστική...
...Διεισδυτική αρνητικά...
Το φλέρτ το αισθάνεται το άτομο ώς...
...Αμοιβαιο...
...Κολακευτικό...
...Ανοιχτό...
...Κοπλιμέντο...
Η Σεξουαλική παρενόχληση είναι...
...Ανεπιθύμητη...
...Με κίνητρο τη δύναμη και τον έλεγχο...
...παράνομη...
Το φλέρτ είναι...
...Επιθυμητό...
...Με κίνητρο την ισοτιμία...
...Νόμιμο...

ΠΗΓΗ...απο το βιβλίο της Σούζαν Στράους...

Σπάστε τη Σιωπή









Η Σεξουαλική παρενόχληση στο γραφείο...
Οχτω στις δεκα γυναικες,θυματα,υποχρεωθηκαν,να εγκαταλειψουν την δουλεια τους...
Το 10% των γυναικων ,θυματων,απολυθηκε...
Ενας στους δυο συναδελφους του θυματος,γνωριζει για την παρενοχληση..

Πως εκδηλώνεται η Σεξουαλική παρενόχληση στο γραφείο...

  • .Με φορτικη πιεση για ραντεβου...
  • Με σεξουαλικα υπονοουμενα...
  • Με προκλητικες χειρονομιες...
  • Με εκβιασμους,για τη θεση του θυματος στην επιχειρηση...
  • Με υποσχεσεις,για επαγγελματικη ανοδο...
  • Με δηθεν τυχαιες επαφες και αγγιγματα...
  • Με πιεσεις,για να βρεθουν σεξουαλικα...
  • Με πιεσεις,για να συναψουν σχεσεις...
Το προφίλ των δραστών...


  • Εννεα τους δεκα δραστες ειναι προισταμενοι των θυματων...
  • Οι περισσοτεροι ειναι ηλικιας σαραντα με πενηντα ετων...και εγγαμοι
  • Η πλειονοτητα εχει σπουδασει σε ΑΕΙ...
Το προφίλ των θυμάτων της παρενόχλησης


  • Διαζευγμενες η σε χηρεια γυναικες
  • Νεες γυναικες
  • Νεοπροσληφθησες
  • Μεταναστριες
  • Ομοφυλοφιλοι
  • Νεοι σε ηλικια ανδρες
  • Μαθητες και μαθητριες
Πως αντιδρούν συνήθως οι γυναίκες-θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης


  • Τεσσερεις γυναικες στις δεκα ,ζητουν με ευγενεια απο τον δραστη να σταματησει...
  • Τεσσερεις στις δεκα παραιτουνται απο την δουλεια τους...
  • Μονο μια στις δεκα,καταγγελει το περιστατικο...

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΗΝΑ Η ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΟΡΟΥ. Φνινόπωρο, εποχή μαγική, με μοναδική ομορφιά.....

ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΜΗΠΩΣ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΟΡΕΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΨΕΜΑ.

..Σεπτέμβρη μήνα μου βροχή φωνή μου


Νησί που σώπασες πικρό νερό

Όλα τελειώνουνε κάτω απ’ τον ήλιο

Όλα αρχίζουνε με τον καιρό..



..Σεπτέμβρη δρόμε μου νησί φωτιά μου

Όσα τελειώνουνε μες στον καιρό

Αίμα που έδωσα πέρα στην άμμο

Έρωτα έσβησες μες στον λυγμό..



..Κάθε Σεπτέμβρη θα γυρνάς απ' το χωριό σου

και μόνο απ' τα άσπρα μέρη κάτω απ' το μαγιό

θα αναγνωρίζω το κορμάκι το δικό σου

που τους χειμώνες το κοιτάζω μόνο εγώ..

Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω

αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοικτός

κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω

κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως..



..Φθινοπώριασε και τα φύλλα από τα δέντρα πάλι πέφτουνε


και τα δάκρυα απ΄τα μάτια μου που τρέχουνε

μοιάζουν μ΄άσπρα περιστέρια που πετάνε

που τα έχω στείλει εγώ εκεί να΄ρθουν

συντροφιά να σου κρατάνε..

..Φθινοπώριασε ο άνεμος σε πήρε, φθινοπώριασε


και απ την καρδία σου η αγάπη μου ξεθώριασε

σκοτείνιασε μπροστά μου ο ουρανός..

Κιτρινίσανε του έρωτα τα φύλλα, κιτρινίσανε

στο χώμα απλά να πέσω με αφήσανε

να πίνω απ τη βροχή σου ο τρελός..



..Οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες

και ξερόφυλλα που φέρνει ο βοριάς,

οι αγάπες οι μεγάλες, φθινοπωρινές ψιχάλες

κι ένα χτύπημα της πόρτας της βαριάς..



..Θα 'ναι Σεπτέμβρης μήνας μπορεί κι Οκτώβρης

θα 'σαι στην πόλη εσύ κι εγώ στο νησί

και όποιος θυμάται πιο πολύ θα το βρεις

όταν θα παίρνεις το γράμμα μου το θαλασσί..



..Φθινόπωρο βαρύς ο χωρισμός

τα δεδομένα Θεέ μου πως ν' αλλάξω

δεν είσαι πια εδώ να μ' αγαπάς

με χάρτινα φτερά πώς να πετάξω..



..Φθινόπωρο γυναίκας


Και θα τρίξουνε τα φύλλα κάποια νύχτα ξαφνικά

Φθινόπωρο γυναίκας

Δίχως τύψεις οι ρυτίδες θα γελούν ειρωνικά

Κι εγώ θα σε ρωτάω, να μάθω θα ζητάω

Ακόμη αν με θες όπως με ήθελες κι εχθές

Φθινόπωρο γυναίκας

Και ο χρόνος θα βουλιάζει μ΄ ένα άχ όπως κι εγώ

Φθινόπωρο γυναίκας

Μες στην ψύχρα του καθρέφτη κολλημένη να ριγώ

Κι εσύ να με τρελαίνεις αφού δε θα με ζεσταίνεις

Μα πες μου αν με θες, όπως με ήθελες κι εχθές

Φθινόπωρο γυναίκας

Κι ένας άβαφτος Σεπτέμβρης θα μου φέρει πρωινό

Φθινόπωρο γυναίκας

Και κρατιέμαι απ΄ το φιλί σου τ΄ ακριβό και το φθηνό

Επάνω σου κολλάω και κάνω πως γελάω

Ν΄ ακούσω πως με θες όπως με ήθελες κι εχθές..

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΒΡΗΣΚΕΙ ΣΥΝΦΩΝΗ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ. ΜΙΑ - ΑΚΟΜΑ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΡΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ)

ΜΙΑ - ΑΚΟΜΑ - ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΡΕΛΛΑΣ ΜΕ ΤΟ ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ





Κραυγή Αγωνίας... Ενός ολόκληρου λαού...



Με κοροϊδέψατε όταν μου τάξατε προκοπή κι ένα καλύτερο μέλλον αν έστηνα τη δική μου επιχείρηση και με εξαπατήσατε λέγοντάς μου πως είναι υποχρεωτικό να ασφαλιστώ, για να μου φυλάξετε τα χρήματα που πιθανόν δεν θα μπορούσα να αποταμιεύσω μόνος μου για την περίθαλψη και τα γεράματά μου. Με ξεγελάσατε όταν μου είπατε πως δεν μ΄αφήνετε να διαλέξω μόνος τον ασφαλιστικό μου φορέα, γιατί ο μόνος αξιόπιστος ήταν αυτός που διαλέξατε εσείς για λογαριασμό μου. Κι ύστερα πήρατε τα χρήματα αυτά και τα παίξατε, τα χάσατε στο τζόγο, στο χρηματιστήριο, στα δομημένα ομόλογα. Και συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε κυνηγώντας τους απατεώνες με άσφαιρες επιτροπές και εξεταστικές του τύπου: «όσα κόμματα, τόσα πορίσματα», που δε θα στείλουν ποτέ κανένα κλέφτη στη φυλακή και το ξέρουμε όλοι. Εγώ όμως θα πάω στη φυλακή Υπουργέ μου. Το δικαστήριο εξέδωσε απόφαση εξάμηνης φυλάκισης μου, επειδή δεν πλήρωσα τις εισφορές μου στο ΤΕΒΕ από το 2006 μέχρι το 2009. Μα η επιχείρησή μου βούλιαξε το 2003. Από τότε είμαι ανασφάλιστος. Τι μου προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια το ΤΕΒΕ; (μπορεί εσείς να το λέτε ΟΑΕΕ, αλλά ο λαός σας το λέει ΤΕΒΕ, κύριε, και είναι η πιο σφιχτή θηλιά στο λαιμό του κάθε επαγγελματία). Τι τους χρωστάω; Γιατί να τους πληρώσω; Τι θα μου προσφέρουν; Το ταμείο το βουλιάξατε εσείς, όχι εγώ. Όλοι πια ξέρουν πως ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς τα ταμεία, ο χειρότερος κακοπληρωτής είναι το κράτος. Πήγε κάποιος από σας φυλακή για να πάω κι εγώ; Γιατί να φυλακιστώ; Μήπως εγώ δεν ήθελα να είμαι ασφαλισμένος; Τα λεφτά μου έχασα. Δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα κανέναν. Μαζί με την επένδυσή μου έχασα και τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου. Τόσος κόπος, τόσα όνειρα και τόσο μεράκι πήγαν χαμένα. Έχασα και την αξιοπρέπειά μου. Έγινα «αυτός που φαλίρισε», «αυτός που βάρεσε κανόνι». Επειδή είμαι φτωχός θα με φυλακίσετε; Τι θα κερδίσει το κράτος μ΄εμένα στη φυλακή; Τίποτα, αντίθετα θα επιβαρυνθεί με την διατροφή και την ιατροφαρμακευτική μου περίθαλψη.


Ποιο έγκλημα διέπραξα ώστε να χρειάζομαι σωφρονισμό; Κανένα και το ξέρετε. Ποιος κινδυνεύει από μένα και μου πρέπει εγκλεισμός; Κανείς και το γνωρίζετε. Με κλείνετε μέσα, για να εκβιάσετε εμένα και μέσα από μένα τους δικούς μου ανθρώπους, να σφιχτούν, να βρουν λεφτά, να πληρώσουν για να με βγάλουν. Για να μπορέσετε να συντηρήσετε την απάτη που εσείς λέτε ΟΑΕΕ κι εγώ ΤΕΒΕ, με τους εκατονταπλάσιους απ΄όσους χρειάζεται υπαλλήλους και τις μισές παροχές σε σχέση με τις εισφορές, από οποιαδήποτε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία. Για να΄χετε κάπου να διορίζετε τους δικούς σας ανθρώπους, να μαζεύετε τους ψήφους. Όμως όχι κύριε. Τούτη τη φορά δεν πιάνομαι κορόιδο. Ούτε εγώ ούτε οι δικοί μου έχουμε τα χρήματα, αλλά και να τα΄χα δεν τα΄δινα. Χίλιες φορές κρατούμενος, παρά ξανά κορόιδο. Το χρέος προς την πατρίδα μου το΄καμα. Το χρέος προς το κράτος, την πολιτεία σας -που καμιά σχέση δεν έχει με την πατρίδα μου έτσι πως την καταντήσατε- θα το πληρώσω στο κελί. Δεκάρα δε σας δίνω, γιατί δεν την αξίζετε, γιατί δε δουλέψατε για να την δικαιούστε. Αλλάξατε πολλοί Υπουργοί δικαιοσύνης όλα αυτά τα χρόνια. Κανείς δεν είχε την τιμιότητα να πει: «αυτός ο νόμος που φυλακίζει νοικοκύρηδες γιατί φτωχύνανε, είναι άδικος, τον καταργώ». Μα αυτή η ανοησία πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ξέρετε Υπουργέ μου ότι σήμερα στη χώρα μας χρειάζεται κανείς περισσότερα χρήματα για να κλείσει μια επιχείρηση από όσα για να την ανοίξει; Ξέρετε άραγε πόσες εκατοντάδες χιλιάδων πολιτών είναι επιχειρηματίες μόνο στα χαρτιά και ψάχνουν μεροκάματο για να΄χουνε να φάνε; Επιχειρηματίες φαντάσματα, φορτωμένοι με νεκρές επιχειρήσεις που το μόνο που προσφέρουν πια είναι ποσοστιαίες μονάδες σε κάποιες κάλπικες στατιστικές. Σας βολεύει να λέτε πως είμαστε χώρα αυτοαπασχολούμενων;


Άνθρωποι σαν και μένα, σήμερα, δεν προσφέρουν τίποτα στην κοινωνία. Όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί δεν τους αφήνει το πτώμα που κουβαλούν στη ράχη τους. Γιατί δεν απλοποιείτε τα πράματα; Ίσως αν απαλλαγούμε απ΄το νεκρό βάρος να μπορέσουμε να προσφέρουμε κάτι στο σύνολο. Χρεοκοπημένοι είμαστε, όχι πεθαμένοι. Γιατί μας στερείτε το δικαίωμα της δεύτερης προσπάθειας; Εσείς αν δεν εκλεγείτε με την πρώτη, δε θα ξαναβάλετε υποψηφιότητα την επόμενη τετραετία; Αν δεν πάει καλά το εκλογικό σας ποσοστό, θα πάτε στη φυλακή;


Όλα αυτά βέβαια ισχύουν για μας τους μικρούς. Οι άλλοι οι μεγάλοι, οι φίλοι και σπόνσορες, όσες φορές χρεοκοπούν, άλλες τόσες επιδοτούνται. Κι αυτοί που πήραν τις επιδοτήσεις κι έφυγαν συνεχίζουν τη ζωή τους στη βίλλα τους στην Κούβα ή πάνε και ρίχνουν τη θαλαμηγό τους πάνω στις ξέρες του Αιγαίου. Εγώ ο εχθρός της έννομης τάξης πάω στη φυλακή, επειδή δεν είχα να πληρώσω για την ασφάλειά μου, για το γιατρό του παιδιού μου. Δικαιοσύνη Υπουργέ μου!

Αλλάξανε πολλοί λειτουργοί της Δικαιοσύνης όλον αυτόν τον καιρό. Κανείς δεν είχε τα κότσια να πει: «αυτός ο νόμος που κλείνει σπίτια είναι άτιμος. Δεν τον εφαρμόζω». Και πώς να το κάνετε; Κάτι τέτοιοι νόμοι είναι που γεμίζουν τα δικαστήρια με κατηγορούμενους, που δίνουν δουλειά στους συναδέλφους σας δικηγόρους. Κι αυτής της κυρίας με την παλάντζα, που χετε πάνω απ΄τα κεφάλια σας, δεν της βάλατε το πανί για να μη βλέπει ποιόν δικάζει, το βάλατε για να μη βλέπει ο κόσμος πως της τα΄χετε βγάλει τα μάτια από τη ρίζα. Και μάλλον την κουφάνατε κι όλας. Αλλιώς, δεν μπορεί, κάτι θ΄άκουγε απ΄το κλάμα ενός ολόκληρου λαού.

Ερήμην με δικάσανε, Υπουργέ μου. Δεν με ειδοποιήσανε να πάω στο δικαστήριο. Ίσως για να μην ακούσουνε αυτά που σου γράφω σήμερα. Δεν είναι που δε με βρήκανε, ξέρανε που μένω όταν ήταν να μου κοινοποιήσουν την απόφαση. Αυτή είναι η δικαιοσύνη, αυτή η διαφάνεια κι αυτά τα ανθρώπινα δικαιώματα που υπηρετείτε. Με κοροϊδέψατε όταν μου μιλήσατε για αλλαγή, με εξαπατήσατε όταν μου υποσχεθήκατε επανίδρυση του κράτους. Τίποτα δεν αλλάξατε, τίποτα δεν επανιδρύσατε. Ψέματα μου είπατε. Εκτός τόπου και χρόνου είσαστε όλοι σας. Έχετε χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα και το λαό σας.

Μετατρέψατε το κοινοβούλιο σε μια εισπρακτική Α.Ε. που το μόνο που κάνει είναι να ψάχνει τρόπους και να ψηφίζει νόμους για να πάρει όσο γίνεται περισσότερα χρήματα απ΄τον πολίτη. Οι πολίτες σας αποκαλούν κλέφτες εκεί έξω αλλά μάλλον δεν το ακούτε ή αν το ακούτε δεν φαίνεται να σας απασχολεί. Οι πολίτες δε νοιάζονται αν τα χρήματα που πήρατε ήταν μίζα ή προεκλογική χορηγία. Πως θα διαπραγματευτεί μετεκλογικά ο Υπουργός με τον επιχειρηματία που του ΄δωσε χρήματα προεκλογικά για να γίνει Υπουργός; Ίσως στη δικαιοσύνη να περνούν τέτοια τερτίπια και η διαφορετική ονοματοδότηση του «δώρου» να αθωώνει. Η κοινή γνώμη όμως δεν γελιέται πια. Για τον απλό πολίτη τα πράματα είναι απλά: ή πήρες χρήματα ή δεν πήρες.

Ο κόσμος εδώ έξω έχει σχεδόν πειστεί ότι η μεγαλύτερη περιπέτεια της δημοκρατίας στην Ελλάδα δεν ήταν η χούντα αλλά η μεταπολίτευση. Το δίλημμα πλέον δεν είναι αν θα κυβερνήσει το ένα κόμμα ή το άλλο αλλά αν αυτός που θα μας απαλλάξει από σας θα είναι λοχίας, λόγιος ή επιχειρηματίας. Κι αυτό είναι ντροπή για κάθε δημοκράτη και για κάθε Έλληνα. Ξεφτιλίσατε τη δημοκρατία μέσα στο ναό της, το κοινοβούλιο. Ποιος μπορεί να μου εξηγήσει πως γίνεται σ΄ένα κοινοβούλιο που θέλει να λέγεται δημοκρατικό, να υπάρχουν κομματικές γραμμές; Γιατί ο δημοκρατικά εκλεγμένος βουλευτής πρέπει να ψηφίσει ενάντια στη θέληση των ψηφοφόρων του και της περιοχής που τον εξέλεξε για να προασπίσει τα συμφέροντά της και γιατί αν δεν το κάνει ο αρχηγός τον διώχνει από το κόμμα; Δεν αντιπροσωπεύει εμένα εκεί; Για να στηρίζει τον αρχηγό του τον έστειλα;

Είναι δημοκρατικό να διορίζει ο αρχηγός υπουργούς που δεν έχουν εκλεγεί απ΄το λαό; Αν είναι τι τους θέλουμε τους βουλευτές; Μόνο για να τους πληρώνουμε; Ας ψηφίζουμε έναν αρχηγό, να διαλέγει ποιους θέλει για υπουργούς, να κάνει τα κουμάντα του όπως καταλαβαίνει. Βλέπετε; Μόνοι σας απαξιωθήκατε. Εσείς κάνατε τον κόσμο να πιστέψει πως δεν σας χρειαζόμαστε, πως ο βουλευτής το μόνο που κάνει είναι θεατρινίστικα ξεσπάσματα, άσκοποι λόγοι γεμάτοι βερμπαλισμούς και επίδειξη ρητορικής δεινότητας και στο πηλίκον ουδέν!

Γιατί η υπουργός παιδείας στέλνει το παιδί της σ ένα σχολειό (ΙΒ θαρρώ το λένε) από το οποίο δεν μπορεί να μπεί παρά μόνο σε πανεπιστήμια του εξωτερικού; Δεν της κάνουν τα Ελληνικά; Υπουργός παιδείας είναι, ας τα κάνει καλύτερα. Εμένα όταν οι κόρες μου παίρνανε το πτυχίο τους από τα ΙΕΚ καμάρωνα Και συγχρόνως έκλαιγα που δεν είχα τα λεφτά να τις στείλω κάπου ψηλότερα.

Έτσι όπως κλαίω και σήμερα, στη σκέψη πως το 3,5 χρονών παλικαράκι μου (ένα δώρο που μου΄στειλε ο Θεός στα 47 μου, τότε, να γλυκάνει τη δυστυχία μου, να διώξει απ΄το χέρι μου το όπλο που μέρα με τη μέρα ζύγωνα πιο κοντά στο κεφάλι μου, να μου ξαναδώσει δύναμη και θέληση για ζωή) που είναι κολλημένο πάνω μου σα βδέλλα, θα πρέπει να ζήσει μακρυά μου όσο καιρό θα είμαι κρατούμενος. Για μένα, βλέπετε, δεν είναι τίτλος τιμής να μεγαλώνει το παιδί μου χωρίς πατέρα.

Σήμερα θα τις έστελνα κι εγώ έξω γιατί θα θεωρούσα ντροπή να μάθουν τα παιδιά μου γράμματα στο εκπαιδευτικό σύστημα που έδιωξε τη Χαρά Νικοπούλου απ΄το Μεγάλο Δέρειο.

Αυτά κι άλλα πολλά τέτοια κουβεντιάζει ο λαός σας σήμερα, Υπουργέ μου. Αυτά ρωτάει κι απαντήσεις δεν παίρνει. Δεν ήταν αναρχικοί, ούτε αντιεξουσιαστές που φωνάζανε τις προάλλες να καεί η βουλή. Άνθρωποι σαν εμένα ήτανε και σαν το συχωρεμένο τον πατέρα μου. Άνθρωποι που πιθανόν να μην έχουν ξαναπάει σε συλλαλητήριο ποτέ τους. Και το «να καεί» δεν ήταν μίσος ούτε κακία. Η τελευταία, η απελπισμένη λύση είναι. Όταν δεν αποδίδει κανένα άλλο μέσο, βάζεις φωτιά στο χωράφι για να ξεφορτωθείς τα ζιζάνια. Αυτό σας φώναξε ο κόσμος. Μα ούτε κι αυτό τ΄ακούσατε. Τίποτα δεν ακούτε πια. Τέλειωσε η εποχή σας κύριε. Μόνοι σας την τελειώσατε. Δεν θα΄χει πιά λαοθάλασσες στις συγκεντρώσεις σας. Ούτε οι «βολεμένοι» θα΄ρχονται πια από φόβο μη τους πάρει κι αυτούς η μπάλα. Ήδη άρχισαν να σας «κράζουν» στο δρόμο. Ο λαός ψάχνει να βρει αλλού τη σωτηρία. Δεν πιστεύουμε πως θα δώσουν τη λύση οι ξενόφερτοι σωτήρες, όσα δανεικά κι αν φέρουν, ούτε οι ξενοσπουδαγμένοι μας πολιτικοί που τά ΄μαθαν όλα εκεί έξω, εκτός απ΄το πώς σκέφτεται και αντιδρά ο λαός που ήρθανε να κυβερνήσουν. Ούτε και στους παλιότερους έχουμε εμπιστοσύνη.

Επί 36 χρόνια οι ίδιοι άνθρωποι μας πήγαν απ΄το κακό στο χειρότερο, εξαφάνισαν τον όποιο πλούτο παρήγαγε η χώρα. Τι άλλαξε σήμερα και θα μας πάνε στο καλύτερο;

Και ούτε το: «δεν είμαστε όλοι ίδιοι» περνάει πιά. Αν υπάρχουν καλοί και κακοί στο κοινοβούλιο, τότε τα πράματα είναι απλά. Αν οι καλοί είστε περισσότεροι διώξτε τους κακούς. Αν πάλι είναι οι κακοί περισσότεροι ας σηκωθούν να φύγουν οι καλοί, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Μα ούτε το ΄να θα γίνει ούτε τ΄άλλο. Η καρέκλα έχει κόλλα, έτσι δεν είναι; Ή μήπως είναι μέλι;

Έτσι είναι και το ξέρω, κύριε. Και, αντίθετα από σας, τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει. Την ερχόμενη βδομάδα θα πάω στον κ. εισαγγελέα της Κομοτηνής για να εκτελέσει την ποινή που μου επέβαλε. Με το κεφάλι ψηλά θα πάω, να πληρώσω για τα λάθη μου, το μεγαλύτερο απ΄τα οποία είναι που πίστεψα σε σας και το νόμο σας και σας άφησα να με ξεγελάσετε τόσες φορές.

Κι αφού ξεχρεώσω ότι χρωστώ στην πολιτεία σας, θα περάσω στην απέναντι πλευρά του ποταμιού, να ζητήσω απ΄τους γειτόνους να με αφήσουν να στήσω εκεί το καλύβι μου. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι, δε φαντάζομαι να μου αρνηθούν. Από κει και πέρα, όταν η χώρα που ζώ με πληγώνει, θα πονάει λιγότερο γιατί δεν θα είναι η πατρίδα μου. Δεν φεύγω χωρίς να πληρώσω το λογαριασμό, δεν με λένε Χριστοφοράκο και θέλω τα παιδιά μου να συνεχίσουν να φέρουν το όνομά μου με περηφάνια.

Θα φύγω για να ζήσει ο γιός μου μακριά από σας, μη μάθει πως φερθήκατε στον πατέρα του και γίνει αντιεξουσιαστής για να σας χτυπήσει. Γιατί εξουσία εξασκείτε όχι διακυβέρνηση. Γιατί εξουσιάζετε, δεν διοικείτε. Γιατί η εξουσία είναι βία και βία θα φέρει.

Δεν έγραψα για να ζητήσω χάρη, δε σας την κάνω τέτοια χάρη. Δε θέλω κάποιο ρουσφέτι, θέλησα να μιλήσω στον υπουργό της δικαιοσύνης, για τις αδικίες που, χρόνια τώρα, βασανίζουν τον τόπο μου και τους ανθρώπους του. Δεν έγραψα την ιστορία της ζωής μου, την ιστορία του Θρακιώτη μικρομεσαίου της γενιάς μου σας αφηγήθηκα και την ιστορία του πολιτικού της γενιάς σας έτσι όπως την είδαμε εμείς.Θέλησα να μοιραστώ την πίκρα μου με τον Υπουργό, γιατί είμαι σίγουρος πια πως τα βογγητά του λαού δεν φτάνουν στα υπουργεία και αυτό είναι αδικία κύριε Υπουργέ της δικαιοσύνης.



απο τον Γιώργος Κ. Αποστολόπουλος στον http://www.ploigos1.blogspot.com/

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

ΕΝΟΧΕΣ - GUILT

Ενοχή είναι η επίδειξη καλών προθέσεων που δεν έχει κανείς πραγματικά

Πόσο θα επιτρέπεις στις ενοχές να σε σέρνουν από τη μύτη; Αναγνώρισε τους λόγους που σε οδήγησαν σ’ αυτές και δέξου τις συνέπειες.  Μία και έξω.  Δεν έχει μετά, δεν έχει αύριο.  Έχεις ενοχές για κάτι που έκανες ή είπες ή για κάτι που δεν έκανες ή δεν είπες;  Αναγνώρισέ το απλά και ξεκάθαρα.  «Ναι νοιώθω  ένοχος γι’ αυτό και είμαι έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες της πράξης μου ή της παράλειψής μου».

Το θέμα είναι ποιος θα κρίνει το αν δικαίως ή αδίκως νοιώθω έτσι; Συνήθως πυροδοτούμε εμείς το συναίσθημα αλλά κρίνοντας με τα μάτια των άλλων. Νοιώθω δηλαδή ένοχος γιατί ο άλλος θα με κρίνει και θα αποφανθεί ότι δεν έκανα το σωστό.  Αφήνομαι δηλαδή στην κρίση του. Αν ο άλλος κρίνει ότι δεν έκανα το σωστό εγώ πρέπει να νοιώθω ενοχή;  Και αφού αυτό είναι το σωστό τότε γιατί δεν το έκανα;

Πιθανόν :
(α) Γιατί δεν το ήξερα. Ωραία, τώρα το έμαθα και από δω και πέρα θα πράττω βάση της νέας καταγραφής. Χρειάζονται ενοχές για κάτι που δεν ήξερα;
(β) Γιατί νομίζω πως δεν είναι σωστό. Τότε γιατί νοιώθω ένοχος; Επειδή δεν έκανα κάτι που δεν έκρινα σωστό να κάνω; Γιατί επιτρέπω να υπερισχύσει η κρίση του άλλου;
(γ) Γιατί δεν ξέρω ποιο είναι το σωστό. Τότε να σταματήσω να ασχολούμαι με τις ενοχές μου και να κάνω κάτι ώστε να το ανακαλύψω. Και αν μέσα σ’ αυτή τη διερεύνηση καταλήξω ότι το σωστό είναι αυτό που λέει ο άλλος, να το υιοθετήσω από δω και πέρα. Που χωράνε εδώ οι ενοχές; Αν πάλι είναι αυτό που λέω εγώ, τότε καλώς δεν το έκανα και πάλι που χωράνε οι ενοχές;  

Εμείς όμως θέλουμε να πιστεύουμε ότι το σωστό είναι αυτό που λέμε εμείς αλλά θέλουμε να αρέσει και στον άλλον. Δηλαδή ο άλλος να συμφωνεί μαζί μας.  Αυτό δεν είναι εφικτό πάντα.  

Μια άλλη περίπτωση αρκετά συνηθισμένη είναι  λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης στη κρίση μας, πιστεύουμε πως το σωστό είναι αυτό που λέει ο άλλος αλλά εμείς έχουμε δικαίωμα να μην το κάνουμε και να αρέσει στον άλλον η απόφασή μας αυτή. Συχνά προβάλλουμε και το επιχείρημα: «Αν με καταλάβαινες, αγαπούσες, παραδεχόσουν, νοιαζόσουν δεν θα το έλεγες αυτό και δεν θα με έκανες να νοιώθω ένοχη». Αφού θέλουμε ο άλλος να υπερβεί τον εαυτό του και να μας καταλάβει γιατί δεν το κάνουμε εμείς γι’ αυτόν; Έλεος! Θα μεγαλώσουμε ποτέ διαγράφοντας προγράμματα (πεποιθήσεις) που έχουν καταγραφεί στα 4 και στα 5; Να επέμβουμε και να δημιουργήσουμε τη ζωή μας βάσει των κριτηρίων που υιοθετούμε ΤΩΡΑ βασισμένοι στην κρίση μας και έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες;


Aπο την Ερατω Χατζημιχαλάκη.




Guilt is the demonstration of good intentions that does not have no one really




How many you will allow in the guilts to draw you from the nose? It recognized the reasons that led you in them and accept the consequences. One and outside. It does not have afterwards, it does not have tomorrow. You have guilts for something that it did or said or for something that it didn't do or didn't say? It simply recognized and evidently. “Yes I feel guilty for' this and I am ready to suffer the consequences of my action or my omission”.
 
Is the subject who it will judge whether fairly or unfairly I feel thus? Usually we fire we the sentiment but judging with the eyes of other. I feel that is to say guilty because the other will judge me and will pronounce that I did not make correct. I am left that is to say in his crisis. If the other does judge that I didn't make correct should I feel guilt? And after this is correct then why I didn't make him.
 
Likely:




(a) Because I did not know him. Beautifully, now I learned him and from I see and beyond will do base of new recording. They need guilts for something that I didn't know?



(b) Because I believe that he is not correct. Then why I feel guilty? Because I didn't do something that I didn't judge correct to make? Why I allow does predominate the crisis of other?



(c) Because I do not know who is correct. Then I stop dealing with my guilts and doing something so that I discover him. And if in this investigation I lead that correct is what says the other, him I adopt from I see and beyond. That [chorane] here the guilts? If again it is what I say i, then well him I didn't make once again that [chorane] the guilts?
 
 
We however we want to believe that correct they are what we say we but want it likes also in the other. That is to say the other it agrees together us. This is not always feasible.
 
A other case enough usual is because the lack of confidence in our crisis, believes that correct they are what says the other but we has right make him and likes in the other this our decision. Often we advance also the argument: “If it understood me, loving, it admitted, it cared him would say this and I it would make I feel guilty”. After we want the other it exceeds and us it occupies why him we don't make we for' this? Mercy! We will grow never erasing programs (convictions) that they have been recorded in the 4 and in the 5? Intervene and we create our life in the criteria that we adopt NOW based on our crisis and ready we face the consequences?

Τι σημαινει να εισαι φτωχος

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Aδράνεια και Παθητικότητα ????????????

Τρίτη, 03 Αυγούστου 2010

Ανάμεσα στα τόσα άλλα παράλογα που χαρακτηρίζουν τον τελευταίο καιρό τη ελληνική πραγματικότητα είναι και η εκπληκτική αδράνεια και παθητικότητα που επιδεικνύει στην πράξη ο λαός μας απέναντι στα πρωτόγνωρα οικονομικά μέτρα που του επιβάλλονται.
Πολλοί με ρωτούν:Εσύ μπορείς να καταλάβεις πως γίνεται και με τον Γρηγορόπουλο έγινε μπάχαλο η Αθήνα μέσα σε λίγα λεπτά, ενώ με τα μέτρα της τρόικας δεν "κουνιέται φύλλο"; Τι έγιναν όλοι αυτοί οι "επαναστάτες αντιεξουσιαστές"; Εκτός κι αν ήταν όλοι χαφιέδες ή κολυμπάνε στο χρήμα και δεν τους νιάζει. Αλλά και πέρα από αυτούς, ο πολύς κόσμος πώς γίνεται και δεν έχει κατέβει στους δρόμους να τα ¨σπάσει¨; Τι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί για να ξυπνήσουμε επιτέλους.
Δίκιο έχουν οι άνθρωποι. Αν και το σπάσιμο ή το κάψιμο δεν ήταν ποτέ μέσα στη λογική μου ως μέσο κοινωνικής πάλης, το βλέπω και εγώ καθαρά ότι, εκτός από τις λίγες διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν από την Αριστερά και τα συνδικάτα ως αγωνιστική γυμναστική η αντίδραση των πολιτών είναι ουσιαστικά μηδαμινή. Το λιγότερο που θα έπρεπε να έχει γίνει είναι μία γενική απεργία διαρκείας και ένα κίνημα μαζικής ανάληψης των καταθέσεών μας από τις τράπεζες να νεκρώσουντα πάντα, μέχρι να μας φέρουν πίσω τα κλεμμένα και να αναθεωρηθεί το μνημόνιο. Αλλά αυτά κανένας πολιτικός φορέας δεν τόλμησε να τα προτείνει, πράγμα που λέει πολλά. Μήπως τελικά είναι όλοι στο κόλπο.
Βέβαια, το φαινόμενο αυτό της αδρανοποίησης της ελληνικής κοινωνίας δεν είναι ανεξήγητο. Από τη μια μεριά, δυο ολόκληρες δεκαετίες τώρα, το κράτος, τα κόμματα, τα συνδικάτα, τα ΜΜΕ μας έθισαν στη μαλθακότητα, τη λούφα και στον ωχ αδελφισμό. Τα ριάλι τι, τα ΚΠΣ (Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης), οι επιδοτήσεις, τα τραπεζικά δάνεια, μετέτρεψαν ένα λαό του μόχθου και του φιλότιμου, σε αφασικούς μιζαδόρους και αιώνιους θαμώνες clup και καφενείων. Πιστέψαμε ότι μπορούμε να ζούμε διαρκώς σαν τους τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας.Το ένστικτο της επιβίωσης αποκοιμήθηκε, μας έκαναν πολίτες του σωλήνα
Από την άλλη, ευθύνεται και η μεγάλη απογοήτευση που εισπράξαμε από τα κυκλώματα εξουσίας της χώρας. Πολιτικοί, δημοσιογράφοι, δικαστές, πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες, παπάδες, γιατροί, καλλιτέχνες, όλοι έδωσαν το χειρότερο δυνατό παράδειγμα-αναξιοπιστία, ατιμία, ανευθυνότητα Κοίταξαν μόνο τον εαυτό τους, πρόδωσαν κάθε όραμά μας για μια καλύτερη κοινωνία.
Πως να μην απογοητευτεί ο κόσμος και να μη χάσει την εμπιστοσύνη του προς κάθε κατεύθυνση; Και μην ακούω αυτές τις μπούρδες ότι ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν γιατί τα πρότυπα συμπεριφοράς μας δεν τα γεννάμε εκ του μηδενός αλλά τα υιοθετούμε από τις κεφαλές της κοινωνίας και από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της - την Παιδεία, τα ΜΜΕ, την Τέχνη.
Ειδικότερα σήμερα, ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται την ελληνική κρίση οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί, συντείνει στην παθητικοποίηση των πολιτών. Η σκόπιμη αλλά άχρηστη υπερπληροφόρηση η απουσία ηγετών που θα έβγαιναν μπροστά η διάδοση της πεποίθησης ότι οι αποφάσεις παίρνονται πλέον αλλού το ψυχολογικό κλίμα σοκ και δέους που καλλιεργείται η πολυδιάσπαση του προοδευτικού και του συνδικαλιστικού χώρου όλα αυτά μαζί επιδρούν παραλυτικά στο λαό.
Βέβαια, κάποιος άλλος γνωστός μου, που διατηρεί επαφές με οργανισμούς - κλειδιά του εξωτερικού, μου είπε κάτι που μου φάνηκε πολύ κυνικό, αλλά δυστυχώς πιθανόν και να στέκει: Κοίταξε. Για να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να τα ¨παίξει όλα για όλα¨πρέπει να ¨πιάσει πάτο¨. Να χάσει την τηλεόραση του, το αυτοκινητάκι του, το σπίτι του, να μην έχει να φάει, να ξεβολευτεί χοντρά. Δε ζούμε στο '50. Ακόμα αντέχουμε, κι αυτό η τρόικα το γνωρίζει. Οι μελέτες κοινωνικής μηχανικής που έχουν ¨τρέξει¨χρόνια τώρα τους έχουν δείξει μέχρι που μπορούν να ¨τραβήξουν το σχοινί¨εκ του ασφαλούς.

Ομολογώ ότι προσωπικά με θυμώνει αφάνταστα να με αντιμετωπίζουν σαν μαριονέτα που κινείται μηχανικά στο ρυθμό των καλοπληρωμένων στατιστικών τους. Αν σας θυμώνει και σας το ίδιο, στο χέρι μας - και μόνο - είναι να τους διαψεύσουμε..


Αναρτήθηκε από..
ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΣ= Ε. Φ.
e-mail: stathis.f@windowslive.com

Το κείμενο ειναι απο : ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΝ

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΑΛΛΑΓΗ ΤΙ ΖΩΗ ΜΑΣ Η ΤΡΟΠΟ ! ! ! ! ! !



Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό ερωτήματα που συχνά προκύπτει όταν μιλάμε για αλλαγή. «Μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε;».  Οι περισσότεροι που δεν έχουν ασχοληθεί εξειδικευμένα με ανθρωπιστικές επιστήμες εύκολα ξεστομίζουν την πεποίθηση: «Ο άνθρωπος γεννιέται δεν γίνεται!».  Τεράστια πλάνη που διέπει τις ζωές πολλών από τους σύγχρονους ανθρώπους.  Η αντιπαράθεση σ’ αυτή τη ρήση είναι πως «Τίποτα δεν είναι σταθερό και ίδιο, τα πάντα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη».  Ακολουθώντας την βεβαιότητα αυτή θα πούμε πως πράγματι οι άνθρωποι αλλάζουμε, οι καταστάσεις αλλάζουν, οι συνθήκες γύρω μας είναι συχνά πολύ διαφορετικές από αυτές που είχαμε ως τώρα συνηθίσει.  Σημαντικό λοιπόν είναι να μπορούμε να είμαστε μέσα στη ροή των αλλαγών και να ανακαλύπτουμε καινούριους τρόπους, καινούριες συμπεριφορές ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να προσαρμοζόμαστε στις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται γύρω μας συνεχώς.  



Η κατάθλιψη, ο ψυχικός πόνος, το άγχος, το στρες, η θλίψη, οι εξαρτήσεις και οτιδήποτε άλλο ταλαιπωρεί τον σύγχρονο άνθρωπο δεν είναι κάτι μόνιμο.  Δεν χρειάζεται να περάσει κάποιος το υπόλοιπο της ζωής του με συναισθήματα μειονεξίας και δυστυχίας.  Μπορεί να επιλέξει την αλλαγή ακολουθώντας τη διαδικασία της βήμα-βήμα.



Είτε λοιπόν επιβάλλεται η αλλαγή ή την επιλέγουμε, χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς αυτή θα επιτελεστεί και τι θα επιφέρει σε μας και τους γύρω μας.   Το κάθε βήμα για την αλλαγή είναι απαραίτητο να ολοκληρώνεται για να πάρει τη θέση του το επόμενο.  Είτε θέλει κάποιος να αλλάξει δουλειά,  σύντροφο, ή τη μορφή της σχέσης που έχει, τις συμπεριφορές του ή τα συναισθήματά του, η διαδικασία είναι η ίδια.  Τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν είναι όμοια.  





Τα 4 βήματα για την αλλαγή είναι:



1.Επιθυμία:  Το πρώτο και κύριο βήμα για την αλλαγή.   Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν το επιθυμούμε.  Η αλλαγή δεν μπορεί να αρχίσει να γίνεται από μόνη της.  Δεν μπορεί ακόμη να γίνει γιατί το επιθυμεί κάποιος άλλος για μας.   

2.Επίγνωση: Για να αλλάξει κανείς κάτι, χρειάζεται να ξέρει τι ακριβώς θέλει να αλλάξει.  Αν δεν ξέρει τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του, ή τις συμπεριφορές του, δεν μπορεί να αρχίσει την αλλαγή τους.  Χρειάζεται με άλλα λόγια να ξεκαθαριστεί η πρόθεση.  Το ξεκαθάρισμα της πρόθεσης πολλές φορές περιέχει πολλές εκπλήξεις, απλουστεύσεις και  συνειδητοποιήσεις.  Είναι μια μορφή αυτογνωσίας.  Μόνον όταν γνωρίζει κανείς τι θέλει να αλλάξει μπορεί να επιλέξει το επόμενο βήμα.  

3.Αποδοχή: (Το δυσκολότερο μέρος της διαδικασίας). Αν δεν σταματήσει κανείς την αυστηρή κριτική για τον εαυτό του και για τον άλλον, η αλλαγή μπορεί να είναι μόνο προσωρινή  ή αδύνατη.  Αποδεχόμενος αυτό που είναι ότι και αν είναι μπορεί να επιλέξει να το αλλάξει.  Αν παραμένει στην αυστηρή κριτική, στην απόρριψη, στην επίκριση, θα προσπαθεί μάταια.  Γιατί όλα τα παραπάνω είναι μορφές βίας και συνήθως η βία φέρνει βία.  Το ένα κομμάτι του εαυτού θα μάχεται το άλλο και ο αγώνας θα συνεχίζεται αέναα.  

4.Επιλογές: Αν καταφέρει κάποιος να αποδεχτεί τον εαυτό του ή την κατάσταση όπως είναι θα ανακαλύψει πως ο κόσμος είναι γεμάτος εναλλακτικές επιλογές.



Η οποιαδήποτε αλλαγή είναι σαν να μαθαίνεις μια καινούρια γλώσσα. Στην αρχή  νιώθεις άβολα και δεν σου είναι εύκολο να δεις την πρόοδο, σιγά-σιγά όμως, παρατηρείς τις βελτιώσεις και ενθαρρύνεσαι.



Εμπόδια για την αλλαγή



Τα εμπόδια στην αλλαγή είναι πεποιθήσεις που έχουμε καταγράψει συνήθως σε πολύ πρώιμα στάδια.  Οι εγγραφές αυτές είναι ιδιαίτερα ισχυρές και τις περισσότερες φορές εντοπίζονται ή μέσα από θεραπευτική διαδικασία ή απλούστερα με την παρατήρηση.  Παρατήρηση σημαίνει πως καθώς ενεργώ αποστασιοποιούμαι από τη δράση και παρατηρώ τον εαυτό μου.  Πολύ συχνά η παρατήρηση με οδηγεί στο να εντοπίσω αυτά που επιθυμώ να αλλάξω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη. Συχνά στη διαδικασία αυτή εμφανίζονται εμπόδια.  Μερικά από αυτά είναι:



1.Αν νομίζεις πως το πρόβλημα το έχει ο άλλος.  (Θέλω τόσο πολύ μια ισότιμη σχέση με τον άνδρα μου όμως εκείνος δεν μου δίνει αυτό που ζητώ!) Ο άλλος μπορεί όντως να έχει πρόβλημα αλλά εσύ τι κάνεις γι’ αυτό; Αν περιμένεις να αλλάξει ο άλλος ίσως να κουραστείς να περιμένεις… Δεν είναι καλύτερα να αλλάξεις εσύ την αντιμετώπισή σου και να μη νιώθεις το θύμα του άλλου;

2.Αν νομίζεις πως σου λείπει η δυνατότητα. (Θέλω τόσο πολύ να μάθω να τολμώ αλλά φαίνεται πως εγώ γεννήθηκα άτολμος!) Τη δυνατότητα της αλλαγής την έχει ο καθένας.  Άλλωστε τίποτα δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που ήταν λίγο πριν. Αν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη θέση καλύτερα να ξανασκεφτείς πόσα πράγματα έχεις ήδη καταφέρει ως τώρα.

3.Αν νομίζεις πως δεν θα είσαι «εντάξει» εκτός αν αλλάξεις. (Αν κατάφερνα να χάσω 10 κιλά θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου!) Είναι μια συχνή παγίδα για την αλλαγή. Αν δεν πείσεις τον εαυτό σου πως είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος παρά τα λάθη σου, η αλλαγή είναι αδύνατη.

4.Αν σταματάς τις καινούριες συμπεριφορές με την πρώτη δυσκολία. (Δοκίμασα αυτό που μου προτείνεις αλλά στην περίπτωση μου δεν έπιασε!) Αυτό μπορεί πολύ απλά να σημαίνει πως παραιτείσαι μόνο λίγο πριν από το αποτέλεσμα που πραγματικά επιθυμείς. Από εδώ έχει βγει το «Ο Επιμένων νικά»!

5.Αν μένεις σταθερός στις ίδιες συμπεριφορές. (Δεν μπορεί αυτή τη φορά θα τα καταφέρω!) Πολύ συχνά οι άνθρωποι επιμένουν στις ίδιες συμπεριφορές ελπίζοντας πως κάθε φορά θα είναι εκείνη που θα φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα, μόνο που αυτό δεν έρχεται ποτέ. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και  αποκαρδιωτικό και δεν σου δίνει κίνητρο για να συνεχίσεις.

6.Αν έχεις μια «ταμπέλα» που δεν θες να την αποχωριστείς. (Εγώ από μικρό παιδί ήμουν επιλεκτική στο φαγητό, όλοι με φωνάζανε «πριγκίπισσα»!) Από πολύ νωρίς στη ζωή μας οι άλλοι μας «κολλάνε ταμπέλες» και συχνά μεγαλώνουμε μ’ αυτές σαν βεβαιότητα.  Όταν έρθει η ώρα να τις αποχωριστούμε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.

7.Αν έχεις εμπλακεί σε μια μάχη υπεροχής. (Για να δούμε ποιανού θα του περάσει εσένα ή εμένα!) Πώς να αφήσεις τότε τη μάχη;  Αν αλλάξεις θα νιώθεις πως νικήθηκες από τον αντίπαλο ή πως υποχώρησες και παραδόθηκες.  Πρώτα χρειάζεται να βγεις από το πεδίο της μάχης και μετά θα έρθει η αλλαγή

8.Αν θέλεις γρήγορες λύσεις : (Τι να παιδεύομαι τώρα με ψυχοθεραπείες και συμβουλευτικές παίρνω ένα χαπάκι, πίνω κανένα ποτηράκι και ξεχνάω όλα μου τα προβλήματα!) Πολλά  εκατομμύρια  άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη θέλουν εύκολες λύσεις και στρέφονται στα φάρμακα και σε άλλα είδη εξαρτήσεων όπως το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.  

9.Αν σε φοβίζει η αυτονόμηση : (Θέλω τόσο πολύ να πάω ένα κινηματογράφο   με τις φίλες μου αλλά δεν το τολμώ γιατί φοβάμαι πως και ο άνδρας μου θα θελήσει να κάνει το ίδιο.  Άστο καλύτερα!) Αν φοβάσαι να αυτονομηθείς εσύ ή να επιτρέψεις την αυτονόμηση του άλλου είναι βέβαιο πως η αλλαγή θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη.

10.Αν οι στόχοι σου είναι πολύ άπιαστοι. (Ή όλα ή τίποτα! Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες  λύσεις για μένα). Συχνά βάζουμε τόσο ψηλούς στόχους που η αλλαγή για να τους φτάσουμε φαντάζει αδύνατη.  Το κατέβασμα του πήχη σ’ αυτή την περίπτωση είναι η λύση.





Τελειώνοντας θα ήταν σημαντικό να τονιστεί πως μόνο ΕΣΥ μπορείς να κάνεις τις αλλαγές που σε αφορούν, ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να γνωρίζεις πως είσαι μέρος ενός συνόλου και ποτέ δεν είσαι μόνος σ’ αυτή τη διαδικασία.  Η δική σου αλλαγή θα λειτουργήσει αρκετές φορές σαν καταλύτης και για την αλλαγή του άλλου.  

ZΩΗ . ΤΙ ΕΙΝΑΙ ?





Πόσες φορές ως τώρα έχεις βάλει ερωτήματα στον εαυτό σου όπως: «Γιατί σε μένα;» «Γιατί αυτό;» «Γιατί τόση ατυχία;» Πόσες φορές ακόμη έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα όπως: «Είμαι πολύ άτυχος». «Μόνο σε μένα συμβαίνει αυτή η συμφορά». «Η ζωή μου είναι μια κόλαση». «Αν είχα την τύχη του ….». «Αν μπορούσα να ζω σαν τον …..»  «Αν ο σύντροφός μου ήταν σαν τον άνδρα της ….».




Νομίζω πως όλοι μας έχουμε ξεστομίσει πολλά τέτοια «αποφθέγματα»  ιδιαίτερα όταν περνάμε μια κρίση, μια καταθλιψούλα, μια δοκιμασία.  



Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος καθώς βιώνει τη ζωή του, αποζητά όλες εκείνες τις ποιότητες που αρχίζουν από «ευ».  Ευτυχία, ευλογία, ευκολία, εύνοια, ευρυθμία, ευπορία, ευστροφία,  ευτολμία, ευφυΐα, ευχέρεια, ευφράδεια, ευψυχία και άλλα παρόμοια.  Από πολύ νωρίς (μέχρι τα 7 του χρόνια )  διαμορφώνει μια εξάρτιση από όλα τα «ευ».  Καθώς προχωρά ο χρόνος και το μικρό παιδί μεγαλώνει, παρατηρεί σαν τέλειος παρατηρητής που είναι πως όλοι γύρω του πασχίζουν να κατακτήσουν όλες αυτές τις έννοιες και εστιάζεται στο κυνήγι του θησαυρού των «ευ».  Μέσα στην πρώτη κιόλας δεκαετία της ζωής του έχει καταλήξει πως ο θησαυρός αυτός δεν πιάνεται και σαν πολύ κακός ερμηνευτής που είναι αρχίζει να πιστεύει πως όλοι οι άλλοι καταφέρνουν να πάρουν μερίδιο του θησαυρού εκτός από εκείνο.  Τι πλάνη!  Πόσο η κοινωνία μας διαστρεβλώνει την πραγματικότητα!  Πόσο τα μέσα υποβοηθούν έως και διαμορφώνουν αυτή τη πλάνη!  Πόσο οι γονείς υποστηρίζουν το συμπέρασμα αυτό, διατηρώντας και οι ίδιοι τη λανθασμένη πεποίθηση που διαμόρφωσαν όταν ήταν μικρά παιδιά!



Η αληθινή ζωή δεν είναι αυτή που περιγράφεται στα ρομάντζα και στις διαφημίσεις.  Η αληθινή ζωή είναι η δική μας η ζωή. Αυτή που ζούμε όλοι μας.  Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.  Με τις όμορφες αλλά και τις άσχημες μέρες της.  Με τη λύπη και τη χαρά.  Με τη μέρα και τη νύχτα. Με την ανατολή μα και τη δύση. Με την αρρώστια και την υγεία.  Με όλα αυτά να πηγαίνουν χέρι-χέρι και πότε το ένα να προπορεύεται του άλλου.  Και πάλι απ’ την αρχή.



Αν για λίγο σταθούμε και κοιτάξουμε για να δούμε, ακούσουμε για να μάθουμε, παρατηρήσουμε για να επεξεργαστούμε, μήπως τότε πραγματικά θα συμπεράνουμε πως η ζωή έχει δυσκολίες, δυσαρέσκειες, δυσμένειες, δυσπιστίες, δυστροπίες, δυσχέρειες και άλλες πολλές ποιότητες που αρχίζουν από «δυς»;  Όχι γιατί κάποιος μας έχει καταραστεί αλλά γιατί το ζητούμενο είναι να μάθουμε να τις ξεπερνάμε.  Έτσι προκύπτει η γνώση.  Έτσι αποκτάται η εμπειρία.  Έτσι ολοκληρώνεται το έργο του ανθρώπου.  Στο κάτω - κάτω ποιος μας είπε πως ο δρόμος είναι εύκολος;  Δεν είναι καλύτερα να τον πάμε χορεύοντας;  Ας παραμένουμε λοιπόν στον χορό της ζωής με ελπίδα και επίγνωση.  Η ζωή είναι ωραία!  Η ζωή είναι πρόκληση! Η ζωή είναι το σύνολο των γεγονότων, των περιστάσεων και των ασχολιών κατά τη διάρκεια του βίου.  Είναι το σύνολο των διδαγμάτων της πείρας.  Ας αγκαλιάσουμε με ευγνωμοσύνη το γεγονός της Ζωής, τα γεγονότα της ζωής, τα επεισόδια του βίου.  Ας σταθούμε με πίστη και εμπιστοσύνη πως αυτό που μας ταλαιπωρεί τώρα λίγο αργότερα θα είναι μια ανάμνηση.  Και αν πάλι δεν είναι και παραμείνει ως συνέπεια λανθασμένων επιλογών ή «χτυπήματος» της μοίρας ας δούμε τι έχουμε να μάθουμε από αυτό.  Ναι υπάρχουν καταστάσεις που δεν είναι αναστρέψιμες όπως μια απώλεια αγαπημένου για παράδειγμα.  Ας μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον πόνο.  Ας μάθουμε να βλέπουμε πάνω και πέρα από τη φαινομενικότητα της ύλης.  Ας βάλουμε την έννοια του υπέρ-συνειδητού στη ζωή μας.  Τότε η ζωή αποκτά μια άλλη διάσταση.  Προσεγγίζει αυτό που οι γιαγιάδες μας έλεγαν: «Τι βρέχει ο ουρανός και δεν το πίνει η γη».  Όχι μοιρολατρικά και κακόμοιρα αλλά με σθένος και αποφασιστικότητα.