ΑΝΤΙΟ ΣΩΚΡΑΤΗ… ΑΝΤΙΟ ΤΡΟΚΤΙΚΟ ; | Votegreece.gr

ΑΝΤΙΟ ΣΩΚΡΑΤΗ… ΑΝΤΙΟ ΤΡΟΚΤΙΚΟ ; Votegreece.gr

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΝΤ ; ΔΕΙΤΕ… | Votegreece.gr

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΝΤ ; ΔΕΙΤΕ… Votegreece.gr

ΑΛΛΑΓΗ ΤΙ ΖΩΗ ΜΑΣ Η ΤΡΟΠΟ ! ! ! ! ! !

Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό ερωτήματα που συχνά προκύπτει όταν μιλάμε για αλλαγή. «Μπορούμε πραγματικά να αλλάξουμε;».  Οι περισσότεροι που δεν έχουν ασχοληθεί εξειδικευμένα με ανθρωπιστικές επιστήμες εύκολα ξεστομίζουν την πεποίθηση: «Ο άνθρωπος γεννιέται δεν γίνεται!».  Τεράστια πλάνη που διέπει τις ζωές πολλών από τους σύγχρονους ανθρώπους.  Η αντιπαράθεση σ’ αυτή τη ρήση είναι πως «Τίποτα δεν είναι σταθερό και ίδιο, τα πάντα αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη».  Ακολουθώντας την βεβαιότητα αυτή θα πούμε πως πράγματι οι άνθρωποι αλλάζουμε, οι καταστάσεις αλλάζουν, οι συνθήκες γύρω μας είναι συχνά πολύ διαφορετικές από αυτές που είχαμε ως τώρα συνηθίσει.  Σημαντικό λοιπόν είναι να μπορούμε να είμαστε μέσα στη ροή των αλλαγών και να ανακαλύπτουμε καινούριους τρόπους, καινούριες συμπεριφορές ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να προσαρμοζόμαστε στις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται γύρω μας συνεχώς.  

Η κατάθλιψη, ο ψυχικός πόνος, το άγχος, το στρες, η θλίψη, οι εξαρτήσεις και οτιδήποτε άλλο ταλαιπωρεί τον σύγχρονο άνθρωπο δεν είναι κάτι μόνιμο.  Δεν χρειάζεται να περάσει κάποιος το υπόλοιπο της ζωής του με συναισθήματα μειονεξίας και δυστυχίας.  Μπορεί να επιλέξει την αλλαγή ακολουθώντας τη διαδικασία της βήμα-βήμα.

Είτε λοιπόν επιβάλλεται η αλλαγή ή την επιλέγουμε, χρειάζεται να γνωρίζουμε πώς αυτή θα επιτελεστεί και τι θα επιφέρει σε μας και τους γύρω μας.   Το κάθε βήμα για την αλλαγή είναι απαραίτητο να ολοκληρώνεται για να πάρει τη θέση του το επόμενο.  Είτε θέλει κάποιος να αλλάξει δουλειά,  σύντροφο, ή τη μορφή της σχέσης που έχει, τις συμπεριφορές του ή τα συναισθήματά του, η διαδικασία είναι η ίδια.  Τα βήματα που χρειάζεται να γίνουν είναι όμοια.  

Τα 4 βήματα για την αλλαγή είναι:

1.Επιθυμία:  Το πρώτο και κύριο βήμα για την αλλαγή.   Τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν το επιθυμούμε.  Η αλλαγή δεν μπορεί να αρχίσει να γίνεται από μόνη της.  Δεν μπορεί ακόμη να γίνει γιατί το επιθυμεί κάποιος άλλος για μας.   

2.Επίγνωση: Για να αλλάξει κανείς κάτι, χρειάζεται να ξέρει τι ακριβώς θέλει να αλλάξει.  Αν δεν ξέρει τις σκέψεις του, τα συναισθήματά του, ή τις συμπεριφορές του, δεν μπορεί να αρχίσει την αλλαγή τους.  Χρειάζεται με άλλα λόγια να ξεκαθαριστεί η πρόθεση.  Το ξεκαθάρισμα της πρόθεσης πολλές φορές περιέχει πολλές εκπλήξεις, απλουστεύσεις και  συνειδητοποιήσεις.  Είναι μια μορφή αυτογνωσίας.  Μόνον όταν γνωρίζει κανείς τι θέλει να αλλάξει μπορεί να επιλέξει το επόμενο βήμα.  

3.Αποδοχή: (Το δυσκολότερο μέρος της διαδικασίας). Αν δεν σταματήσει κανείς την αυστηρή κριτική για τον εαυτό του και για τον άλλον, η αλλαγή μπορεί να είναι μόνο προσωρινή  ή αδύνατη.  Αποδεχόμενος αυτό που είναι ότι και αν είναι μπορεί να επιλέξει να το αλλάξει.  Αν παραμένει στην αυστηρή κριτική, στην απόρριψη, στην επίκριση, θα προσπαθεί μάταια.  Γιατί όλα τα παραπάνω είναι μορφές βίας και συνήθως η βία φέρνει βία.  Το ένα κομμάτι του εαυτού θα μάχεται το άλλο και ο αγώνας θα συνεχίζεται αέναα.  

4.Επιλογές: Αν καταφέρει κάποιος να αποδεχτεί τον εαυτό του ή την κατάσταση όπως είναι θα ανακαλύψει πως ο κόσμος είναι γεμάτος εναλλακτικές επιλογές.

Η οποιαδήποτε αλλαγή είναι σαν να μαθαίνεις μια καινούρια γλώσσα. Στην αρχή  νιώθεις άβολα και δεν σου είναι εύκολο να δεις την πρόοδο, σιγά-σιγά όμως, παρατηρείς τις βελτιώσεις και ενθαρρύνεσαι.

Εμπόδια για την αλλαγή

Τα εμπόδια στην αλλαγή είναι πεποιθήσεις που έχουμε καταγράψει συνήθως σε πολύ πρώιμα στάδια.  Οι εγγραφές αυτές είναι ιδιαίτερα ισχυρές και τις περισσότερες φορές εντοπίζονται ή μέσα από θεραπευτική διαδικασία ή απλούστερα με την παρατήρηση.  Παρατήρηση σημαίνει πως καθώς ενεργώ αποστασιοποιούμαι από τη δράση και παρατηρώ τον εαυτό μου.  Πολύ συχνά η παρατήρηση με οδηγεί στο να εντοπίσω αυτά που επιθυμώ να αλλάξω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη. Συχνά στη διαδικασία αυτή εμφανίζονται εμπόδια.  Μερικά από αυτά είναι:

1.Αν νομίζεις πως το πρόβλημα το έχει ο άλλος.  (Θέλω τόσο πολύ μια ισότιμη σχέση με τον άνδρα μου όμως εκείνος δεν μου δίνει αυτό που ζητώ!) Ο άλλος μπορεί όντως να έχει πρόβλημα αλλά εσύ τι κάνεις γι’ αυτό; Αν περιμένεις να αλλάξει ο άλλος ίσως να κουραστείς να περιμένεις… Δεν είναι καλύτερα να αλλάξεις εσύ την αντιμετώπισή σου και να μη νιώθεις το θύμα του άλλου;

2.Αν νομίζεις πως σου λείπει η δυνατότητα. (Θέλω τόσο πολύ να μάθω να τολμώ αλλά φαίνεται πως εγώ γεννήθηκα άτολμος!) Τη δυνατότητα της αλλαγής την έχει ο καθένας.  Άλλωστε τίποτα δεν είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό που ήταν λίγο πριν. Αν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη θέση καλύτερα να ξανασκεφτείς πόσα πράγματα έχεις ήδη καταφέρει ως τώρα.

3.Αν νομίζεις πως δεν θα είσαι «εντάξει» εκτός αν αλλάξεις. (Αν κατάφερνα να χάσω 10 κιλά θα ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου!) Είναι μια συχνή παγίδα για την αλλαγή. Αν δεν πείσεις τον εαυτό σου πως είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος παρά τα λάθη σου, η αλλαγή είναι αδύνατη.

4.Αν σταματάς τις καινούριες συμπεριφορές με την πρώτη δυσκολία. (Δοκίμασα αυτό που μου προτείνεις αλλά στην περίπτωση μου δεν έπιασε!) Αυτό μπορεί πολύ απλά να σημαίνει πως παραιτείσαι μόνο λίγο πριν από το αποτέλεσμα που πραγματικά επιθυμείς. Από εδώ έχει βγει το «Ο Επιμένων νικά»!

5.Αν μένεις σταθερός στις ίδιες συμπεριφορές. (Δεν μπορεί αυτή τη φορά θα τα καταφέρω!) Πολύ συχνά οι άνθρωποι επιμένουν στις ίδιες συμπεριφορές ελπίζοντας πως κάθε φορά θα είναι εκείνη που θα φέρει το καλύτερο αποτέλεσμα, μόνο που αυτό δεν έρχεται ποτέ. Κάτι τέτοιο είναι ιδιαίτερα ψυχοφθόρο και  αποκαρδιωτικό και δεν σου δίνει κίνητρο για να συνεχίσεις.

6.Αν έχεις μια «ταμπέλα» που δεν θες να την αποχωριστείς. (Εγώ από μικρό παιδί ήμουν επιλεκτική στο φαγητό, όλοι με φωνάζανε «πριγκίπισσα»!) Από πολύ νωρίς στη ζωή μας οι άλλοι μας «κολλάνε ταμπέλες» και συχνά μεγαλώνουμε μ’ αυτές σαν βεβαιότητα.  Όταν έρθει η ώρα να τις αποχωριστούμε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια.

7.Αν έχεις εμπλακεί σε μια μάχη υπεροχής. (Για να δούμε ποιανού θα του περάσει εσένα ή εμένα!) Πώς να αφήσεις τότε τη μάχη;  Αν αλλάξεις θα νιώθεις πως νικήθηκες από τον αντίπαλο ή πως υποχώρησες και παραδόθηκες.  Πρώτα χρειάζεται να βγεις από το πεδίο της μάχης και μετά θα έρθει η αλλαγή

8.Αν θέλεις γρήγορες λύσεις : (Τι να παιδεύομαι τώρα με ψυχοθεραπείες και συμβουλευτικές παίρνω ένα χαπάκι, πίνω κανένα ποτηράκι και ξεχνάω όλα μου τα προβλήματα!) Πολλά  εκατομμύρια  άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη θέλουν εύκολες λύσεις και στρέφονται στα φάρμακα και σε άλλα είδη εξαρτήσεων όπως το αλκοόλ ή τα ναρκωτικά.  

9.Αν σε φοβίζει η αυτονόμηση : (Θέλω τόσο πολύ να πάω ένα κινηματογράφο   με τις φίλες μου αλλά δεν το τολμώ γιατί φοβάμαι πως και ο άνδρας μου θα θελήσει να κάνει το ίδιο.  Άστο καλύτερα!) Αν φοβάσαι να αυτονομηθείς εσύ ή να επιτρέψεις την αυτονόμηση του άλλου είναι βέβαιο πως η αλλαγή θα είναι από δύσκολη έως αδύνατη.

10.Αν οι στόχοι σου είναι πολύ άπιαστοι. (Ή όλα ή τίποτα! Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες  λύσεις για μένα). Συχνά βάζουμε τόσο ψηλούς στόχους που η αλλαγή για να τους φτάσουμε φαντάζει αδύνατη.  Το κατέβασμα του πήχη σ’ αυτή την περίπτωση είναι η λύση.

Τελειώνοντας θα ήταν σημαντικό να τονιστεί πως μόνο ΕΣΥ μπορείς να κάνεις τις αλλαγές που σε αφορούν, ταυτόχρονα όμως χρειάζεται να γνωρίζεις πως είσαι μέρος ενός συνόλου και ποτέ δεν είσαι μόνος σ’ αυτή τη διαδικασία.  Η δική σου αλλαγή θα λειτουργήσει αρκετές φορές σαν καταλύτης και για την αλλαγή του άλλου.  

ZΩΗ . ΤΙ ΕΙΝΑΙ ?

Πόσες φορές ως τώρα έχεις βάλει ερωτήματα στον εαυτό σου όπως: «Γιατί σε μένα;» «Γιατί αυτό;» «Γιατί τόση ατυχία;» Πόσες φορές ακόμη έχεις καταλήξει σε συμπεράσματα όπως: «Είμαι πολύ άτυχος». «Μόνο σε μένα συμβαίνει αυτή η συμφορά». «Η ζωή μου είναι μια κόλαση». «Αν είχα την τύχη του ….». «Αν μπορούσα να ζω σαν τον …..»  «Αν ο σύντροφός μου ήταν σαν τον άνδρα της ….».




Νομίζω πως όλοι μας έχουμε ξεστομίσει πολλά τέτοια «αποφθέγματα»  ιδιαίτερα όταν περνάμε μια κρίση, μια καταθλιψούλα, μια δοκιμασία.  



Είναι γεγονός πως ο άνθρωπος καθώς βιώνει τη ζωή του, αποζητά όλες εκείνες τις ποιότητες που αρχίζουν από «ευ».  Ευτυχία, ευλογία, ευκολία, εύνοια, ευρυθμία, ευπορία, ευστροφία,  ευτολμία, ευφυΐα, ευχέρεια, ευφράδεια, ευψυχία και άλλα παρόμοια.  Από πολύ νωρίς (μέχρι τα 7 του χρόνια )  διαμορφώνει μια εξάρτιση από όλα τα «ευ».  Καθώς προχωρά ο χρόνος και το μικρό παιδί μεγαλώνει, παρατηρεί σαν τέλειος παρατηρητής που είναι πως όλοι γύρω του πασχίζουν να κατακτήσουν όλες αυτές τις έννοιες και εστιάζεται στο κυνήγι του θησαυρού των «ευ».  Μέσα στην πρώτη κιόλας δεκαετία της ζωής του έχει καταλήξει πως ο θησαυρός αυτός δεν πιάνεται και σαν πολύ κακός ερμηνευτής που είναι αρχίζει να πιστεύει πως όλοι οι άλλοι καταφέρνουν να πάρουν μερίδιο του θησαυρού εκτός από εκείνο.  Τι πλάνη!  Πόσο η κοινωνία μας διαστρεβλώνει την πραγματικότητα!  Πόσο τα μέσα υποβοηθούν έως και διαμορφώνουν αυτή τη πλάνη!  Πόσο οι γονείς υποστηρίζουν το συμπέρασμα αυτό, διατηρώντας και οι ίδιοι τη λανθασμένη πεποίθηση που διαμόρφωσαν όταν ήταν μικρά παιδιά!



Η αληθινή ζωή δεν είναι αυτή που περιγράφεται στα ρομάντζα και στις διαφημίσεις.  Η αληθινή ζωή είναι η δική μας η ζωή. Αυτή που ζούμε όλοι μας.  Με τα πάνω μας και τα κάτω μας.  Με τις όμορφες αλλά και τις άσχημες μέρες της.  Με τη λύπη και τη χαρά.  Με τη μέρα και τη νύχτα. Με την ανατολή μα και τη δύση. Με την αρρώστια και την υγεία.  Με όλα αυτά να πηγαίνουν χέρι-χέρι και πότε το ένα να προπορεύεται του άλλου.  Και πάλι απ’ την αρχή.



Αν για λίγο σταθούμε και κοιτάξουμε για να δούμε, ακούσουμε για να μάθουμε, παρατηρήσουμε για να επεξεργαστούμε, μήπως τότε πραγματικά θα συμπεράνουμε πως η ζωή έχει δυσκολίες, δυσαρέσκειες, δυσμένειες, δυσπιστίες, δυστροπίες, δυσχέρειες και άλλες πολλές ποιότητες που αρχίζουν από «δυς»;  Όχι γιατί κάποιος μας έχει καταραστεί αλλά γιατί το ζητούμενο είναι να μάθουμε να τις ξεπερνάμε.  Έτσι προκύπτει η γνώση.  Έτσι αποκτάται η εμπειρία.  Έτσι ολοκληρώνεται το έργο του ανθρώπου.  Στο κάτω - κάτω ποιος μας είπε πως ο δρόμος είναι εύκολος;  Δεν είναι καλύτερα να τον πάμε χορεύοντας;  Ας παραμένουμε λοιπόν στον χορό της ζωής με ελπίδα και επίγνωση.  Η ζωή είναι ωραία!  Η ζωή είναι πρόκληση! Η ζωή είναι το σύνολο των γεγονότων, των περιστάσεων και των ασχολιών κατά τη διάρκεια του βίου.  Είναι το σύνολο των διδαγμάτων της πείρας.  Ας αγκαλιάσουμε με ευγνωμοσύνη το γεγονός της Ζωής, τα γεγονότα της ζωής, τα επεισόδια του βίου.  Ας σταθούμε με πίστη και εμπιστοσύνη πως αυτό που μας ταλαιπωρεί τώρα λίγο αργότερα θα είναι μια ανάμνηση.  Και αν πάλι δεν είναι και παραμείνει ως συνέπεια λανθασμένων επιλογών ή «χτυπήματος» της μοίρας ας δούμε τι έχουμε να μάθουμε από αυτό.  Ναι υπάρχουν καταστάσεις που δεν είναι αναστρέψιμες όπως μια απώλεια αγαπημένου για παράδειγμα.  Ας μάθουμε να διαχειριζόμαστε τον πόνο.  Ας μάθουμε να βλέπουμε πάνω και πέρα από τη φαινομενικότητα της ύλης.  Ας βάλουμε την έννοια του υπέρ-συνειδητού στη ζωή μας.  Τότε η ζωή αποκτά μια άλλη διάσταση.  Προσεγγίζει αυτό που οι γιαγιάδες μας έλεγαν: «Τι βρέχει ο ουρανός και δεν το πίνει η γη».  Όχι μοιρολατρικά και κακόμοιρα αλλά με σθένος και αποφασιστικότητα.

.............ΚΑΛΟ.....ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ............... .ΣΕ ΟΛΟΥΣ....ΣΑΣ..

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Πηγη...απο το Ιστολογιο...Σοφα Λογια και Διδακτικες Ιστοριες

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ..ΝΑΙ...ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ...ΟΧΙ....

Σε μερικους .....ανθρωπους...ερχεται μια...μερα...
που πρεπει...το μεγαλο ...ναι...η το μεγαλο ΟΧΙ......
να πουνε...Φανερωνεται αμεσως....οποιος το εχει...ετοιμο....
μεσα του ...το ναι ......και λεγοντας το περα πηγαινει....
στην τιμη και στην... πεποιθηση του....
Ο Αρνηθεις...Δεν Μετανοιωνει...Αν Ρωτιουνταν...ΠΑΛΙ ....
......ΟΧΙ....... ΘΑ Ξαναελεγε......

ΕΝΑ......ΚΑΡΑΒΙ .....ΦΕΥΓΕΙ......

ΠΟΙΗΜΑ.....ΚΩΣΤΑΣ ΟΥΡΑΝΗΣ.......
Ενα μεγαλο.... τετρακαταρτο ....καραβι.....
αφηνει αγαλια ....το λιμανι .....προς το βραδυ...
Η νηνεμια των νερων...καθως τη σχιζει...
μ αντιφεγγισματα ...λευκων πανιων... γεμιζει.....
Ειν΄ενα ξενικο καραβι...στα πλευρα του....
με κοπο.... συλλαβιζει.. ο κοσμος τ΄ ονομα του....
Απο ποια μακρινα... εχει ερθει.... μερη....
τωρα ....που απ τάκρολιμανο... σιγα... περναει....
Μονο οι γυναικες... το κοιταν.... απ΄ τα μπαλκονια...
σα ν΄ απολησμονηθηκαν....εκει....απο χρονια....
Ωστοσο...αφηνοντας...για παντα το λιμανι....
ενα τεραστιο... ψυχρο κενο... εχει κανει....
Και τωρα...που στο πελαγο αρμενιζει...
κι ο δειλινος...ο ηλιος...το φωτιζει....
λαμπουν...απο χρυσαφι ...τα καταρτια...
πορφυρες...κυματιζουνε ...στα ξαρτια....
οι ανθρωποι...που κοιταν... στην παραλια....
νοιωθουν....πιο αδεια....πιο...στενη...την πολιτεια.........
και πιο...γυμνη...ο καθενας...τη ζωη του......
σαν.......κατι.......να τους εφυγε.......μαζι του.......!!!!!!!

ΟΧΙ.....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ......

............. ΤΟ ΜΗΛΟ..........

Το Μηλο.........ηταν Ιερο συμβολο...της Αφροδιτης.....

και συμβολιζε....την ΓΝΩΣΗ.........

και στην παλαια Διαθηκη......

..........το μηλο της γνωσης...του καλου...και του...κακου........
Διευκρινηση।!!!!!!......

...............Το ΜΗΛΟ.........κολλαει στο λαιμο......

της ΧΙΟΝΑΤΗΣ......
μπλοκαροντας...το οργανο...ομιλιας της........

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΕΡΑΚΙΑ

Τα τεσσερα κερια...ελιωναν.....αργα....αργα....

Ο χωρος ηταν τοσο ησυχος...

που μπορουσε ν ακουστει......

η συζητηση τους....

Το πρωτο....ελεγε......

....ΕΓΩ ....ΕΙΜΑΙ .....Η ΕΙΡΗΝΗ.....

Μα οι ανθρωποι δεν καταφερνουν ...

να με διατηρησουν.....

πιστευω οτι δεν μου μενει αλλο ....

απο το να συνεχισω να σβηνω!!

κι ετσι αφεθηκε σιγα σιγα να σβησει ολοκληρωτικα......

Το δευτερο ειπε......

...ΕΓΩ...ΕΙΜΑΙ....Η ΠΙΣΤΗ....

Δυστυχως δεν χρειαζομαι πουθενα...

Οι ανθρωποι δεν θελουν να ξερουν για μενα...

κι ετσι δεν εχει νοημα να παραμενω αναμμενο...

Μολις ολοκληρωσε τα λογια του ...

ενα ελαφρυ αερακι φυσηξε πανω του....

και το εσβησε...

Πολυ λυπημενο ....το τριτο κερι ...

με την σειρα του ειπε......

..ΕΓΩ ....ΕΙΜΑΙ.... Η ΑΓΑΠΗ...

Δεν εχω την δυναμη να συνεχισω ...

να παραμενω αναμμενο...

Οι ανθρωποι δεν μου δινουν σημασια ...

και δεν αντιλαμβανονται...

το ποσο σημαντικο ειμαι...

Αυτοι μισουν ακομα και αυτους ....

που τους αγαπουν περισσοτερο...

και χωρις να περιμενει αλλο ...

το κερι αφεθηκε να σβησει...

Ξαφνικα...ενα μωρο... μπηκε στο δωματιο......

και ειδε...τα τρια κερια σβηστα...

Φοβισμενο...απο το μισοσκοταδο...ειπε......

ΜΑ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ!!!....

ΠΡΕΠΕΙ...ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΤΕ.... ΑΝΑΜΜΕΝΑ....

ΕΓΩ...ΦΟΒΑΜΑΙ...ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ......!!!!!

και ξεσπασε σε δακρυα.....

Τοτε το τεταρτο κερι.....

ειπε....

με συμπονια.....

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ....ΚΑΛΟ ΜΟΥ...

ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ....

ΟΣΟ ....ΕΙΜΑΙ.... ΕΓΩ ...

.....ΑΝΑΜΜΕΝΟ.....

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ...ΠΑΝΤΑ..

....ΝΑ ΑΝΑΨΟΥΜΕ ....

ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΡΙΑ ΚΕΡΙΑ...

...ΕΓΩ...ΕΙΜΑΙ ...Η ΕΛΠΙΔΑ......

Με τα ματια λαμπερα ...

και γεματα δακρυα το μωρο...

πηρε το κερι της ελπιδας ...

και ξαναναψε ....ΟΛΑ ....ταλλα.......

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ

Μεσα στα σπλαχνα.......

μιας απανθρωπης κοινωνιας......

που τοσο μας πληγωνει...

υπαρχει και αναπτυσσεται....

μια αλλη διαφορετικη κοινωνια .....

που ειρηνικα και αθορυβα ζει......

και δημιουργει ......

οραματιζομενη τ Αστρα!!!!!!!

ΜΕ....ΤΑ ΜΑΤΙΑ....ΤΗΣ ΖΩΗΣ.....?......Η ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ..?

Δυο αντρες πολυ σοβαρα αρρωστοι...
ηταν στο ιδιο δωματιο ενος νοσοκομειου...
Στον εναν επιτρεπονταν να μενει καθιστος .....
μια ωρα το απογευμα γιατι το βοηθουσε .....
να φυγουν τα υγρα απο τους πνευμονες...
Το κρεβατι βρισκοταν ακριβως διπλα.....
στο παραθυρο του δωματιου....
Ο αλλος αντρας επρεπε να βρισκεται.....
συνεχεια ξαπλωμενος σε ακινησια.....
και ενας μεσοτοιχος που βρισκοταν....
μεταξυ των δυο κρεβατιων ....
δεν του επετρεπε να κοιταει ....
εξω απο το παραθυρο....
Οι αντρες κατεληξαν να μιλανε ατελειωτα....
Μιλουσαν για τις συζυγους ....τους
τις οικογενειες τους ....
τα σπιτια τους....
τις δουλειες τους ...
την θητεια τους στον στρατο....
ακομα και για το που ειχαν παει διακοπες....
Καθε απογευμα ο αντρας ....
που του επιτρεποταν να μενει καθιστος....
περιεγραφε στον συγκατοικο του ....
ολα οσα εβλεπε απο το παραθυρο του δωματιου....
Ο αντρας που βρισκοταν σε αναγκαστικη ακινησια ....
αρχισε να καταλαβαινει ....
πως ζει για αυτες τις μοναδικες απογευματινες ωρες ....
που η αποψη του μεγαλωνε και ζωντανευε.....
απο ολη την δραστηριοτητα .....
και τα χρωματα του εξω κοσμου....
Το παραθυρο εβλεπε σε ενα παρκο .....
με μια θαυμασια λιμνη ....
Παπιες και κυκνοι κολυμπουσαν εκει....
και τα παιδια επαιζαν ...
με μικρα μοντελα σκαφων στο νερο....
Νεαρα ζευγαρια περπατουσαν .....
πιασμενα χερι χερι μεσα στα υπεροχα λουλουδια...
που ειχαν τα χρωματα του ουρανιου τοξου....
Τεραστια παλια δεντρα ...
στεκονταν με χαρη επανω στο εδαφος ....
και μια υπεροχη θεα.....
του ουρανοξυστη της πολης....
φαινοταν απο μακρια....
Καθως ο αντρας διπλα στο παραθυρο...
εξηγουσε ολες αυτες τις ομορφες λεπτομερειες ....
ο αντρας στο διπλανο κρεβατι....
φανταζοταν ολα αυτα που ακουγε...
Ενα απογευμα ο αντρας που ηταν διπλα ....
στο παραθυρο περιεγραψε μια παρελαση που περνουσε...
।Παρολο που ο αντρας στο διπλα κρεβατι ....
δεν μπορουσε να ακουσει τον ηχο της μπαντας....
μπορουσε και μονο με τα ματια του μυαλου του....
να δει τους κλοουν που χορευαν ....
τα πολυχρωμα αρματα ....
και τα ομορφα διακοσμημενα αυτοκινητα ...
και αλογα...
Οι μερες περασαν .....
Ο αντρας που δεν μπορουσε να δει απο το παραθυρο ....
αρχισε να επιτρεπει .....
σπορους εχθρας να αναπτυσσονται μεσα του....
Οσο και να εκτιμουσε τις περιγραφες του συγκατοικου του .....
ευχονταν μεσα του ....
να ηταν αυτος ο οποιος θα μπορουσε....
να δει τη θεα απο το παραθυρο ...
Αρχισε να αποστρεφεται τον συγκατοικο του ...
και στο τελος ο ποθος του....
να ειναι διπλα στο παραθυρο ....
τον εφερε σε απογνωση....
।Ενα πρωινο....
σε μια επισκεψη της νοσοκομας στο δωματιο ....
βρηκε τον αντρα διπλα στο παραθυρο νεκρο....
Ειχε πεθανει ειρηνικα μεσα στον υπνο του...
Λυπημενα καλεσε τους νοσοκομους ...
και απομακρυνε το πτωμα...του...
Μετα απο ενα χρονικο διαστημα .....
για να μην θεωρηθει και απρεπεια....
ο αντρας ζητησε να μετακινηθει .....
στο κρεβατι που βρισκοταν διπλα στο παραθυρο....
Εκεινη με πολυ προθυμια .....
τον μετακινησε και φροντισε να ειναι ανετος ....
Σιγα σιγα στηριχθηκε με πονο στον αγκωνα του .....
να σηκωθει να ριξει μια ματια στον εξω κοσμο....
Επιτελους θα μπορουσε να δει τον εξω κοσμο...
και ολες τις δραστηριοτητες του....
Αυτο που ειδε.....
ηταν ενας κενος τοιχος....
Καλεσε τηννοσοκομα και τηνρωτησε...
Πως μπορουσε ο συγκατοικος μου.....
να βλεπει ολα αυτα που μου περιεγραψε?...
Πως μπορουσε να μου μιλαει....
για τοση ομορφια και με τοσες λεπτομερειες...
οταν αυτο που φαινεται απο αυτο το παραθυρο.....
ειναι ενας παλιος και βρωμικος τοιχος?...
Και η νοσοκομα απαντησε....
Ω Θεε μου....!!!
Δεν το ξερατε ....
πως ο πρωην συγκατοικος σας ηταν....
....... ΤΥΦΛΟΣ!!!????
Δεν μπορουσε να δει καν τον τοιχο!!!!
....... Ισως ηθελε να σας ενθαρρυνει.........
Εαν Ζητε μια Ζωη....
Βασανιζοντας τον Εαυτο σας.....
για το τι εχουν οι αλλοι.....
Πιθανοτατα να χασετε την χαρα....
του να γινετε αποδεκτες .....
αυτων που οι αλλοι.....
θελουν να σας Δωσουν.....!!!!!!
ΠΗΓΗ..e-STEKI

ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ

Tα Δακρυα ....ειναι...Διαμαντια......
γι αυτο.....μην χαριζεις Διαμαντια ...
σε Αυτους...που δεν τα Αξιζουν.....